خشم

جوش، کورک، دمل، سوختگی، بریدگی، تبخال، زخم، جراحت، التهاب و تورم: جملگی نشانه خشم هستند. ما به هر اندازه که در سرکوب کردن خشم خود بکوشیم، این خشم راه بروز خود را خواهد یافت. خشم، جوش و خروشی که می‌آفریند باید بارها رها شود و بیرون بریزد. فرد از این واهمه دارد که بروز خشم دنیایش را خراب کند، حال آنکه کافی است با گفتن اینکه «من از این مساله خشمگین هستم» خشم خود را تخلیه کند. البته طبیعی است که ما همیشه نمی‌توانیم این مساله را به راحتی با رئیس خود در میان بگذاریم! اما می‌توانیم با ضربه زدن به بالش خود این خشم را آزاد کنیم یا در اتومبیل خود فریاد بکشیم یا از تکنیک‌های تخلیه خشم در یوگا مانند وضعیت‌های هیزم شکن و . . . استفاده کنیم. تمامی روش‌های مذکور تکنیک‌های بی‌ضرر و راهبردی جسمانی هستند که خشم نهفته درون را آزاد می‌سازند و فرد را به آرامش می‌رسانند.

البته اشخاص معنوی اغلب معتقدند که نباید خشمگین شد، کما اینکه در «آشتانگایوگا» یا «یوگای هشت‌گانه» و در اولین مرحله آن یعنی «یاما» یا «اصول انضباط شخصی»، ما به قانون «آهیمسا» یا «پرهیز از خشونت» و «بی آزاری» اعتقاد داریم. اما این اعتقاد بدین منزله نیست که ما نمی‌بایست هرگز خشمگین شویم، چرا که خشم نیز همانند دیگر احساسات انسانی هر از گاهی به دلایل مختلفی  تجربه می‌گردد، اما راه‌های مدیریت این احساس است که تفاوت بین انسان‌ها را ایجاد می‌کند. البته همه  ما در حال کوشش برای زمانی هستیم که دیگران را برای احساس‌های خود سرزنش نکنیم و همواره تسلط کامل را بر اعمال و رفتار خود داشته باشیم. تمام تمرین‌های فیزیکی و یا معنوی که چه در دین مبین اسلام به طرق مختلف به ما گوشزد شده است و چه در علوم مختلف از جمله روانشناسی، جامعه شناسی، و یا حتی دانش یوگا و . . . می‌آموزیم و یا انجام می‌دهیم نیز در راستای تجربه زندگی آگاهانه، همراه با آرامش و تعالی است، اما تا زمانی که به این حس نرسیده‌ایم و جزئی از شخصیت ما نشده، بهترین روش این است که احساس لحظه‌ای خشم را تصدیق کرده و از طریق راهکارهایی که ارائه گردید به تخلیه خشم خود بپردازیم.

از جمله سایر روش‌ها جهت تخلیه خشم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- انجام حرکات یوگا به منظور متعادل کردن ذهن و جسم

۲- استفاده از تکنیک‌های تخلیه‌ای مانند شیر یوگا، تبرزنی، هیزم شکن (در صورت نداشتن درد و مشکلات مزمن در ناحیه کمر و ستون مهره‌ها)

۳- گرفتن دوش آب گرم برای رهاسازی بدن و فعال‌سازی اعصاب پاراسمپاتیک

۴- انجام ریلکسیشن (تن آرامی)

۵- تنفس‌های آرمش‌بخش یوگا مانند تنفس زنبوری

۶- حضور در مکان‌های طبیعی و پر انرژی مانند کوه، جنگل و انجام تکنیک‌های تخلیه خشم و نیز تکنیک‌های کسب انرژی از طبیعت

هر فردی می‌تواند با توجه به شرایط خود کارهای مختلفی انجام دهد تا همواره مانع رسیدن خود به آستانه تخلیه روانی و آستانه انفجار خود شود. ممکن است شما به هنگام رفتن به کوه در یک جای خلوت شروع به داد زدن کنید یا از روش‌های ابتکاری خودتان استفاده کنید.