خشم

جوش، كورك، دمل، سوختگي، بريدگي، تبخال، زخم، جراحت، التهاب و تورم: جملگي نشانه خشم هستند. ما به هر اندازه که در سركوب کردن خشم خود بكوشيم، اين خشم راه بروز خود را خواهد يافت. خشم، جوش و خروشي كه مي‌آفريند بايد بارها رها شود و بيرون بريزد. فرد از اين واهمه دارد که بروز خشم دنيايش را خراب کند، حال آنكه كافي است با گفتن اينكه «من از اين مساله خشمگين هستم» خشم خود را تخليه کند. البته طبيعي است که ما هميشه نمي‌توانيم اين مساله را به راحتی با رئيس خود در میان بگذاريم! اما مي‌توانيم با ضربه زدن به بالش خود اين خشم را آزاد کنیم يا در اتومبيل خود فرياد بكشيم يا از تکنيک‌هاي تخليه خشم در يوگا مانند وضعيت‌هاي هيزم شکن و . . . استفاده کنيم. تمامی روش‌های مذکور تکنیک‌های بی‌ضرر و راهبردی جسماني هستند که خشم نهفته درون را آزاد می‌سازند و فرد را به آرامش می‌رسانند.

البته اشخاص معنوي اغلب معتقدند كه نبايد خشمگين شد، کما اينکه در «آشتانگايوگا» يا «يوگاي هشت‌گانه» و در اولين مرحله آن يعني «ياما» يا «اصول انضباط شخصي»، ما به قانون «آهيمسا» يا «پرهيز از خشونت» و «بي آزاري» اعتقاد داريم. اما اين اعتقاد بدین منزله نیست که ما نمی‌بايست هرگز خشمگین شويم، چرا که خشم نيز همانند دیگر احساسات انسانی هر از گاهی به دلایل مختلفی  تجربه می‌گردد، اما راه‌های مدیریت اين احساس است که تفاوت بين انسان‌ها را ايجاد می‌کند. البته همه  ما در حال كوشش براي زماني هستيم كه ديگران را براي احساس‌هاي خود سرزنش نكنيم و همواره تسلط کامل را بر اعمال و رفتار خود داشته باشیم. تمام تمرين‌های فيزيکی و يا معنوي که چه در دين مبين اسلام به طرق مختلف به ما گوشزد شده است و چه در علوم مختلف از جمله روانشناسی، جامعه شناسی، و يا حتی دانش يوگا و . . . مي‌آموزيم و يا انجام مي‌دهيم نيز در راستاي تجربه زندگي آگاهانه، همراه با آرامش و تعالي است، اما تا زماني كه به اين حس نرسيده‌ايم و جزئي از شخصیت ما نشده، بهترين روش اين است كه احساس لحظه‌اي خشم را تصديق كرده و از طريق راهکارهايي که ارائه گرديد به تخليه خشم خود بپردازيم.

از جمله ساير روش‌ها جهت تخليه خشم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- انجام حرکات یوگا به منظور متعادل کردن ذهن و جسم

۲- استفاده از تکنیک‌های تخلیه‌ای مانند شیر یوگا، تبرزنی، هیزم شکن (در صورت نداشتن درد و مشکلات مزمن در ناحیه کمر و ستون مهره‌ها)

۳- گرفتن دوش آب گرم برای رهاسازی بدن و فعال‌سازی اعصاب پاراسمپاتیک

۴- انجام ریلکسیشن (تن آرامی)

۵- تنفس‌های آرمش‌بخش یوگا مانند تنفس زنبوری

۶- حضور در مکان‌های طبیعی و پر انرژی مانند کوه، جنگل و انجام تکنیک‌های تخلیه خشم و نیز تکنیک‌های کسب انرژی از طبیعت

هر فردی می‌تواند با توجه به شرایط خود کارهای مختلفی انجام دهد تا همواره مانع رسیدن خود به آستانه تخلیه روانی و آستانه انفجار خود شود. ممکن است شما به هنگام رفتن به کوه در یک جای خلوت شروع به داد زدن کنید یا از روش‌های ابتکاری خودتان استفاده کنید.