گوجه سبز

گوجه سبز میوه ای آبدار و خوشمزه است که اصطلاحاً اولین میوه فصل بهار بوده و به رنگهای سبز، زرد و گاهی قرمز و معمولاً در اندازه های ریز و کوچک ظاهر می گردد. بهترین نوع آن گوجه برقانی است که پوست آن به آسانی جدا می شود و نوع دیگر آن گوجه گلستان است که در خراسان می روید و رنگ آن سبز بوده و کمتر قرمز می شود.

بر پایه نوشته های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت دو هزار ساله دارد. منشا آن از قاره آسیا بوده و چینی ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. گوجه سبز در گروه میوه هایی قرار دارد که به دلیل ترشی و خوش طعم بودنش مورد علاقه کودکان است و چون زمانی برداشت می شود که هنوز حاوی قند بالایی نیست و کالری پایینی دارد، میوه خوش خوراک و کم ضرری است. علاوه بر این از میوه های خنک بوده و این خاصیت در انواع ترش آن بیشتر است. به دلیل طبیعت سردی که دارد در برخی از شهرهای شمالی کشورمان این میوه را همراه با سبزی های کوهی که خاصیت گرم دارند، مصرف می کنند. همچنین از گوجه سبز به صورت پخته و تازه در تهیه خورشتها استفاده می شود.

خواص غذایی – شیمیایی گوجه سبز

آب، ویتامینهای (آ – A) ، (ب ۱ – B1) ، (ب ۲ – B2) ، (ب ۳ – B3) ، (ب ۵ – B5) ، (ب ۶ – B6) ،
(ث – C) ، (ای – E) و (کا –K ) ، پروتئین، چربی، کربوهیدرات، کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم سدیم، آهن، مس، روی، منگنز، فولات ، اسید مالیک، اسید سیتریک، نیاسین فلوراید و فیبر

 

خواص غذایی – دارویی گوجه سبز

• گوجه سبز از دیدگاه طب سنتی طبیعت سرد دارد.

• مزه ترش این میوه می تواند احساس شادابی فراوان و رفع عطش به فرد ببخشد.

• گوجه سبز منبع خوبی از ویتامینهای گروه (ب) است و باعث کاهش استرس و افسردگی می شود. سلامت پوست را به همراه آورده و در متابولیسم طبیعی کربوهیدرات، چربی و پروتئین نقش مثبتی دارد.

• ویتامینهای (ب۱) ، (ب۲) و (ث) موجود در گوجه سبز برای تقویت همومی بدن و کمک به درمان شبکوری و رشد کودکان (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز بدن آنهاست) مفید است که البته مقدار این رنگدانه در انواع قرمز و زرد آن بیشتر است. همچنین ویتامینهای (ب) و (ث) گوجه سبز برای اعصاب مفید بوده و مسکن التهاب کیسه صفرا می باشد.

• غنی بودن گوجه سبز از مواد مغذی با قابلیت آنتی اکسیدانی، بدن را در مقابل عوامل عفونی مقاوم کرده و با التهاب و رادیکالهای آزاد مخرب مقابله می کند. از این رو موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می شود.

• پتاسیم موجود در گوجه سبز در کمک به انقباض طبیعی عضلات، فعالیت الکتریکی طبیعی در قلب و انتقال سریع تکانه های عصبی در بدن موثر است.

• گوجه سبز میوه ای است برای تقویت افراد پیر و آنهایی که دوران نقاهت را سپری می کنند.

• مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است.

• گوجه سبز هم اثر مسهل و هم قابض داشته و این بستگی به میزان مصرف آن دارد. میزان مصرف کم ن اسهال و مقدار زیادآن اسهال و مقدار زیاد آن یبوست را درمان می کند. از دیگر خواص آن می توان به درمان کم خونی، کاهش فشار خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی – روده ای اشاره کرد.

• گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز جریان خون شده، از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد.

• این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان دارد.

• گوجه سبز فاقد قند بوده و قند خون را کاهش می دهد.

• اسید بنزوییک ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی داشته و به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه است.

• مطالعات نشان می دهد که گوجه سبز در درمان تومورها نیز موثر است.

• همچنین به دلیل وجود اسیداسکوربیک (ویتامین ث) برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.

• استفاده از اقسام مختلف آن، برای درمان بیماری های روماتیسم و تصلب شرایین مفید است.

• انواع مختلف آن ادرارآور بوده و اعمال کلیه ها را تنظیم می نماید. ضمن آنکه برای خرد کردن و دفع سنگ مثانه مفید است.

• مصرف جوشانده گوجه سبز برای رفع اسهال خونی و غرغره کردن این جوشانده برای تحلیل ورم و رفع گلودرد موثر است.

خواص غذایی – دارویی برگ و صمغ درخت گوجه سبز

• مغز هسته و برگ درخت آن دارای خاصیت ضد کرم است

• جوشانده سی گرم برگ درخت، کشنده انگلهای معده است و این خاصیت در مغز هسته آن نیز وجود دارد.

• مصرف جوشانده سی گرم گل این درخت در یک لیتر آب، خونساز بوده و برای رفع گرفتگی ماهیچه ها بسیار مفید است.

• صمغ درخت گوجه سبز برای درمان سرفه بسیار مفید است. این صمغ خرد کننده سنگهای کلیه، مثانه و سنگهای صفراوی است. همچنین صمغ این درخت برای التیام زخمها بسیار مفید بوده و سرمه آن نیز برای کم کردن فشار چشم توصیه شده است.

 

تذکر

1. این میوه به سرعت می سد و مدت نگهداری آن در یخچال کوتاه است.

2. کسانی که به مزه ترش حساسند، می توانند از گوجه سبز پخته شده در انواع خورشتها استفاده کنند.

3. مصرف زیاد گوجه سبز به علت آنکه نفاخ است، برای معده مضر بوده و موجب نفخ و دل درد می شود.

4. مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و خصوصاً دندانها ایجاد می کند.

5. اگر گوجه سبز نشسته و آلوده مصرف شود، احتمال ابتلا به بیماری های عفونی – گوارشی از جمله حصبه و مسمومیتهای غذایی افزایش می یابد.

6. باید توجه داشت که گوجه سبز حاوی اگزالیک اسید است که به طور طبیعی در میوه ها و سبزی ها وجود داشته و می تواند کریستاله شود و گاهی سنگهای اگزالات در مجاری ادراری تشکیل دهد. بنابراین نوشیدن کافی آب به منظور بیرون دادن ادرار لازم است و به افرادی که سنگ مجاری ادراری از نوع اگزالات[۱] دارند، توصیه می شود مقدار کمتری از این میوه را مصرف کنند.

 

منبع: مجله روزهای زندگی