آرتروز گردن چیست؟

تغییراتی که در مهره های گردن ایجاد و باعث ساییدگی آنها می‌شود و به اعصابی که به دست‌ها و پاها و مثانه می‌روند فشار وارد می‌کند را بیماری آرتروز گردن می‌گویند.

بیماری آرتروز گردن در میان مردانی که سن آنها بیشتر از ۴۰ سال است بسیار شایع است و شروع آن بعد از سن ۶۰ سالگی بیشتر می‌شود. در بیماری آرتروز گردن مهره‌های گردن و دیسک‌های موجود بین آنها و عروق خونی  که به سمت مغز می‌روند تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

گردن انسان به علت بافت نرم و قابلیت انحنایی که دارد به سادگی می‌تواند در هنگام حوادث مانند افتادن و یا تصادف دچار آسیب شود و به دلیل اینکه رگ‌های مهم و حساس از گردن عبور کرده و به سر و مغز می‌رسند لذا صدمه دیدن گردن باعث قطع جریان خون و مشکلات  حسی می‌شود.

علائم و نشانه‌ها

علائم اکثر افراد مبتلا به آرتروز گردن قابل توجه نیست. شدت علائم در صورت بروز یافتن متفاوت است و می‌تواند خفیف تا شدید باشد؛ و به تدریج یا به یکباره بیمار را درگیر کند. یکی از علائم رایج، درد اطراف استخوان کتف است. بیماران از درد در امتداد بازو و انگشتان شکایت دارند. گاهی درد هنگام نشستن و برخاستن، عطسه یا سرفه کردن یا رو به عقب چرخاندن گردن تشدید می‌شود. دیگر علامت آرتروز گردن که رایج است ضعف عضلانی است که باعث می‌شود بالا بردن بازوها یا محکم نگه داشتن اشیاء دشوار گردد.

از دیگر علائم و نشانه‌های آرتروز گردن  که ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

– گردن درد که بیشتر مربوط به پشت گردن است

– درد در ناحیه تراپزیوس (ذوزنقه‌ای) و شانه

– گاهی سردرد

– در بیماری آرتروز گردن احتمال محدود شدن حرکات گردن به علت سفتی مفاصل یا درد وجود دارد. معمولا محدود شدن حرکات گردن زیاد نیست، ولی آرتروز گردن شدید و پیشرفته می‌تواند منجر به محدودیت حرکتی زیاد در فقرات گردنی گردد.

– برخی از افراد مبتلا به آرتروز گردن  از احساس خشکی و ساییدگی به هنگام حرکات گردن شکایت دارند. در بسیاری از موارد، کرپیتاسیون (صدای خش خش) در حرکات گردن شنیده می‌شود.

– درصورت فشار به ریشه‌های عصبی یا اعصاب گردنی در ناحیه سوراخ بین مهره‌ای، درد رادیکولار (درد تیر کشنده ریشه عصبی) که در مسیر عصب است در اندام فوقانی ایجاد می‌شود که می‌تواند تا انگشتان امتداد یابد

– درصورت فشار به ریشه‌های عصبی، ممکن است علایمی چون خواب رفتگی، سوزن سوزن شدن و خارش در دست ایجاد گردد. در این موارد، ضعف و آتروفی (تحلیل یا کاهش اندازه عضلات) عضلانی کمتر رخ می‌دهد.

– در بیماری آرتروز گردن ممکن است حساسیت روی عضلات پشتی گردن و زواید خاری به هنگام لمس وجود داشته باشد.

– در بیماری آرتروز گردن به ندرت طناب نخاعی ازطریق استئوفیت‌ها (خار استخوانی) به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد که در این موارد ممکن است به درگیرشدن چهار اندام، مثانه و روده بینجامد.

درمان:

مهمترین روش‌هایی که برای کنترل دردهای بیماران  مبتلا به آرتروز گردن به‌کار می‌رود عبارتند از:

۱-گرم کردن: گرم نگه داشتن گردن می‌تواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

۲-گردنبند طبی: این گردنبندها حرکات گردن را قدری محدود می‌کنند و به مهره‌‌ها و عضلات گردن اجازه می‌دهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم این است که این گردنبندها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار می‌شود.

۳-فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند با انجام دادن نرمش‌های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

۴- دارو: پرشک طب فیزیکی وتوانبخشی از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده می‌کند.

 5- و یکی از بهترین روش‌های درمان آرتروز و در کل سلامت مطلق افراد خصوصاَ کهنسالان ورزش یوگاست .

منبع: کانال رسمی اطلاع رسانی ورزش یوگا تهران

۳۰/۱۰/۱۳۹۹